Eric Sieverts |
|
"Stagnerend IBL belangrijkste aanjager van kredietcrisis!"
Hoe dat zo?
Het bleek dat banken elkaar niet meer vertrouwden, waardoor het InterBancair Leenverkeer
vrijwel tot stilstand was gekomen.
Ook de NVB kon daar in een gemondialiseerde markt weinig aan doen.
De NVB?
Ja, de Nederlandse Vereniging van Banken.
Dat andere IBL - het "onze" - gaat gelukkig een stuk beter. In een lezing op de OCN extrapoleerde Mark Deckers de huidige Zoek&Boek IBL-aanvragen van de OB Deventer naar heel Nederland. Zo kwam hij uit op een potentieel jaartotaal van 2 miljoen aanvragen. Het is natuurlijk de vraag of dat met ongewijzigd beleid nog altijd te betalen blijft bij gemiddelde verwerkingskosten van €30 per aanvraag - het kostte de zaal wat moeite Mark dit bedrag te ontfutselen.
Dat getal 30 werd in de direct daaropvolgende OCN-lezing van Bas Savenije nog een keer genoemd, maar nu als een bedrag in dollars. Wetenschappelijke uitgevers vragen gemiddeld $30 voor een PDF van een enkel artikel, als jouw organisatie of jij zelf geen digitaal abonnement op dat tijdschrift hebben. De dollarkoers staat laag, maar dit is nog altijd niet echt goedkoop. Voor die IBL-aanvraag wordt tenminste nog wat gedaan. Dat PDFje zou zonder extra kosten aan veel meer mensen kunnen worden aangeboden als het maar niet zo duur was.
Maar anderzijds is het misschien ook wel goedkoop. Want door licenties en wetgeving worden UB's nu nog gedwongen via IBL aangevraagde digitale artikelen eerst uit te printen en dan weer te scannen, voordat ze - nu als digitaal image - naar de klant gemaild mogen worden. Dan is het misschien nog wel goedkoper om die $30 voor de klant te betalen.
Overigens floreert dat boeken-IBL waar Mark Deckers het vooral over had, via bibliotheekcatalogi. Dat is wel opmerkelijk, want onze huidige catalogi zijn eigenlijk volstrekt ongeschikte hulpmiddelen om erachter te komen in welke boeken - non-fictie - een bepaald onderwerp aan de orde komt. Vrijwel alleen als een boek in zijn geheel gewijd is aan een gevraagd onderwerp (dat dan meestal ook wat breder is), zijn de kale metadata uit onze catalogi enigszins afdoende om het daarop te kunnen vinden. Welke specifieke onderwerpen in afzonderlijke hoofdstukken en paragrafen van een boek behandeld worden blijft onbekend, zodat die kennis in de praktijk onvindbaar blijft, hoe mooie zoekinterface je ook bouwt.
Daarvoor moeten we dan toch weer op Google wachten. Op dezelfde OCN lichtte de Gentse bibliothecaris Sylvia Van Peteghem een klein tipje van de sluier op, hoe haar cont(r)act met Google Books tot stand gekomen was. Wat je daar ook over mag denken, een feit is dat met dit soort technieken eindelijk de echte inhoud van boeken gevonden kan worden. IBL is dan bijna niet meer nodig om je kenniscrisis op te lossen.