Hiermee vergeleken gaan we in ons informatiewereldje een stuk vriendelijker met elkaar om. Daarbij doel ik nog niet eens op de ingezonden brief van Rob Klaverstijn en Jan van der Starre in het vorige nummer van Informatie Professional, waarin ze reageren op mijn kritische opinie over de Online Conferentie. Ook zij waren zo vriendelijk tegen me, dat ik onmiddellijk moest denken aan een bekende sketch met Wim Sonneveld als vader van een dochter in een moeilijke leeftijd. Als beste remedie tegen vader onwelgevallige vriendjes adviseerde hij zulke jongetjes hemelhoog het graf in te prijzen.

Nee, ik denk vooral aan collega's met wie je bij allerlei gelegenheden gesprekjes voert. Hester van der Kuur komt daarbij alleen collega's tegen die het helemaal eens zijn met haar visie op de IDM-opleiding, terwijl ze dat tegen mij nooit zeggen. De organisatoren van de Online Conferentie spreken louter tevreden bezoekers, terwijl ik in Rotterdam rondlopend voortdurend werd aangeklampt door mensen die verklaarden het helemaal met mijn kritiek op de conferentie eens te zijn. Het lijkt wel of men bang is klappen te krijgen als men een gespreksgenoot eens tegenspreekt.

Was ik toch in Rotterdam? Jazeker, zoals aangekondigd uitsluitend één dagje voor bezoek aan de tentoonstelling. Alleen vrees ik dat Van der Starre en Klaverstein mij (en ook een bus vol IDM-studenten en al die andere tentoonstelingsbezoekers) stiekem hebben meegeteld bij de tweeduizend congresgangers die zij noemden, want de uitgereikte deelnemerslijst bevatte er 'maar' ruim achthonderd.

Collega-redacteur Paul Nieuwenhuysen van Informatie Professional herinnerde er terecht aan dat onze Online Conferentie ooit was opgezet als low-budget alternatief voor wie niet naar de dure conferentie in Londen kon of mocht. Waar gaat al dat geld nu dan heen? Nauwelijks naar sprekers, niet naar organiserende non-profit organisaties, niet naar programmacommissies. Kennelijk weten verhuurders van accommodaties (zelfs als ze een hightech congres niet meer dan modemlijntjes kunnen bieden) munt te slaan uit de overspannen congres- en symposiummarkt. Daar mogen we best eens kritisch over zijn.

Intussen heb ik mijn eerste sportschool-training afgesproken. Fysieke weerbaarheid blijkt nodig. De volgende misstand dient zich al weer aan: mijn laatste IBL-aanvraag. Waarom kreeg ik die van de week terug met de mededeling dat het betreffende tijdschrift bij de eerste bibliotheek niet aanwezig was, bij de tweede naar de binder en dat het DUS niet leverbaar was, terwijl dat tijdschrift volgens de NCC bij nog minstens vijf andere bibliotheken aanwezig moet zijn? Denken ze soms dat ik die aanvraag voor de lol heb ingestuurd, om te pesten, dat ik dat artikel eigenlijk helemaal niet nodig heb?

Pas maar op, ik ben er klaar voor. Dat fietsbandje bleek ik ineens weer, samen met mijn brillenglazen in mijn hand te hebben. Wie is de volgende die hem om zijn nek krijgt?

Voor een abonnement op Informatie Professional:
bel: 020 - 627 6609