Eric Sieverts |
|
Slow Food is een trend waarmee we al vertrouwd zijn. Intussen was ik ook Slow Scholarship - langzame wetenschap - tegengekomen. Daar blijkt zelfs een heuse Facebook-groep met 59 leden voor te zijn. In onze jachtige twitterwereld leek Slow Information me daarom ook wel wat. Maar dat bleek ook al niet nieuw meer. Twee jaar geleden is al over een slow information movement geblogd. Zo'n beweging past mooi in het straatje van Nicholas Carr. Tijdens mijn januari-vakantie was ik hem weer tegengekomen in een lang artikel in El Pais. Aanleiding was de Spaanse vertaling van zijn boek "The Shallows". Zijn daarin uitgesponnen ideeën dat de vluchtige informatieovervloed en de haastig te googelen weetjes op internet zijn diepere denk- en concentratievermogen aantasten, had hij drie jaar geleden al geuit in een essay in The Atlantic Monthly.
In mijn column van december 2008 was ik daarop al eens ingegaan. In diezelfde column mompelde ik ook nog wat over tegenstrijdigheid van op internet te vinden informatie over het al dan niet slimmer worden door frequent zoekmachinegebruik. Dat ging dus over betrouwbaarheid van informatie, iets waaraan slow information wel eens een bijdrage zou kunnen leveren. Zo waren uitspraken van Google CEO Eric Schmidt over onze - zeker niet slowe - informatieproductie afgelopen najaar al te snel overal op internet gerepliceerd. Schmidt beweerde dat we nu elke twee dagen zo'n 5 exabyte aan informatie produceren, net zo veel als in de hele periode vanaf het begin der tijden tot 2003.
Pas recent kwamen er langzaamaan reacties van mensen die achterliggende cijfers hadden gezocht en daaraan gerekend hadden. Die kwamen erop uit dat Schmidt zeker een factor 20 fout zat; 40 dagen klinkt dan toch wat minder indrukwekkend dan twee. In dit verband kan ik nog op andere oude columns terugkomen. In 2007 - en zelfs al in 2001 - betoogde ik dat je informatie niet in bytes moet meten. Een video van een lezing van 200 MB bevat niet wezenlijk meer informatie dan de uitgeschreven tekst van 20 kB. Die cijfers van Schmidt moeten we dus met nog heel andere ogen bekijken. De vorm waarin informatie geregistreerd is, kan ook nog factoren 10.000 verschil maken.
Vergeleken met blogs en Twitter is deze column ook maar slow info. Niet alleen omdat ik er lang(zaam) over zit te broeden, voordat ik een definitieve versie opstuur. Maar vooral omdat het productieproces van een papieren blad nog extra vertraging oplevert voordat het op uw mat ligt. Daardoor bent u op het moment van lezen misschien al te laat om Nicholas Carr live over zijn boek te horen praten. Met fast info had u tijdig kunnen weten dat hij 2 maart in Amsterdam bij het John Adams Institute spreekt. Daarvoor was ik wel snel genoeg.